FİLİSTİNLİ ÇOCUK

dün gece seni gordum
ey aci yüklü
elleri sapan tasli
tanklara meydan okuyan
masum filistinli cocuk

ey yüreğinde adamligi tasiyan
bir yani daima kanayan
ninnileri agit olan
gozleri yasli
filistinli cocuk
meydanlarda tek mi kaldin?
tanklara atacak taş mı kalmadı?
o zaman al yuregimi
ve
at zalimin zulmune
at zulmun orta yerine
at seni anlamayan insanciklara
ve
at cagdas denilen dunyanin
modern silahlarina

ey sehadeti bekleyen
selahaddin misali
yureginde cesareti yasayan
eyyub misali
sabreden
masum filistinli cocuk

ey cocuk
sen dogdugunda ninnilerin bomba
besigin taslar olmustu
oyuncagin ise hep sapan
seni herkes
sapan tasli cocuk diye tanidi
adin
filistinin sapan tasli cocugu oldu
ellerin kalem yerine silahlari tuttu
alfabeyi degil ALLAHu Ekberi ogrendin ilkin
sonra sen
parklarda degil
savas meydanlarinin en on saflarindaydin

ey benim bir yanim
yuregimin koparcasina attigi
kanimin hizla aktigi
adina agitlarin yakildigi
FILISTIN
daha bitmedi mi senin acilarin
zalimler kirdilar mi kolunu kanadini
aglattilar mi Mescid-i Aksa’ni
aldilar mi senden masum cocuklarini
ama bak bir cocuk var
seni birakmayan
FILISTININ SAPAN TASLI COCUGU
bir elinde tas
bir elinde zafer isareti
dilinden hic eksIk olmayan
ALLAHu Ekber nidalari
meydanlarda seni ariyor
haydi filistin cik ortaya
ve al masum cocugu kucagina
al huzur dolu gunleri
ucurun birlikte baris guvercinlerini
ve haykirin zalimlere karsi
ALLAHu Ekber nidalarini…

elinde tuttugun tastan daha sert yurekler var karsinda
oyle diksin ki Ibrahim kokuyor durusun
isyanin gozlerinden okunuyor
Kudus askin kalbinden
sen de abini goremedin mi?
sen de babani hic taniyamadin mi?
uyurken de elinde
bir gece ansizin kapinizi calar diye zalimler
taslarla mi uyudun ey cocuk!
kufre attigin tas buradan gul gibi duruyor senin ellerinde
kirletemedikleri o minicik ellerinde

Ey Çocuk!
tek mi kaldın yalniz mı kaldin

bunca emanet sadece sana mı bırakıldı?
sen de Ahmet Yasin gibi dargın mısın?
oyun yollarinizda
baska bir cocugun olumune mi sahit oluyor
o alnindan ve gözlerinden öpulesi safligin
ey çocuk dunyanın baska cocuklarına imrenmez misiniz?
o ugruna olmeyi goze aldigin kutsal
aslinda hepimizin
o kucucuk omuzlarindaki bunca yukle ezilmez misin?
kac intifada gordu senden onceki cocuklar
kacinin mezar tasinda adi var?
o bakislarindaki kahramanlik Ismail’i
goz yaslarin Kerbela’yi hatirlatir
ama bilesin
elinden attigin her TASta FILISTIN zaferi yazilidir…!

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<


Bu gece;
Filistin demek istiyorum.
Bu gece;
hüzün olsun.
Utansın müslüman başlar,
gözler yere baksın.
Dursun zaman bu gece.
Diz çöküp ağlasın,
her insan olan insan.
Filistin Filistin diye diye.

Cansız yere düşen,
çocuk bedenlerini yazmak istiyorum.
Şu dinmeyen kan gözyaşını,
şu hiçe sayılmış milleti,
isimsiz şu mezar taşını,
anlatmak istiyorum.
Filistin Filistin diye diye..

Hangi yana dönsem kan kan.
Nedir bilmiyorum,
buna seyirci kalan.
Amma;
ölen hayvan değil,
insan ulan insan.
Bağır bağır bağırıyorum,
Filistin Filistin diye diye..

Duyarsız kalamadım,
yazdım,
yandım bu gece...
Çöktüm Gazze köşelerine,
ağladım..
Bir değil bin mermi yedim,
öldüm ha öldüm.
Bel kazma kürek,
mezarımı kazdım bu gece...
Filistin Filistin diye diye..