fatıma ey fatıma

ey cennet kadınlarının efendisi

sen ağlama



fatıma ey fatıma

muhammed’in bir tanesi

hatice’nin hediyesi




hasan’la hüseyin’in annesi

ali’nin sevgilisi



ne olur sen ağlama

ey fatıma

biz ağlayalım ağlanacaksa

sen muhammed’i

yıllarca seyrettin kaç kez tuttun elini

gözlerin gözlerini

her sabah, her akşam ziyaret ederdi

dudağın alnına değer

o da seni alnından öperdi



fatıma ey fatıma

sen olsun ağlama

biz lâyıkız ağlamaya



ey muhammed’in gözdesi

ümmetin seyyidesi

çağların görüp göreceği

güzeller ecesi

ağlamak bile yakıştı sana



ama ey fatıma

sen ağlama

ne olur sen ağlama

ne olursun ağlama

fatıma ey fatıma

ey kadınların en iyisi

sen aç kalır doyurursun miskini

yetimi, esiri

o âyet senin için indi



fatıma ey fatıma

altın zincirin imâmesi

üç boyutlu aşk âbidesi

muhammed’i, ali’yi, hüseyin’i

bağrında taşıyan bereket ülkesi

fırat’ı, dicle’yi, nil’i

göğsünde saklayan rahmet çeşmesi

sen ağla



fatıma ey fatıma

ne olur sen ağla

ne olursun ağla

saçlarını dağıt, bırak rüzgâra

toprak ol sürgün ver, ırmak ol çağla

ey saadet güneşinin pervanesi

çile bülbülünün altın kafesi

şiiri en hazin şarkının güftesi

sen ey nağmesi

en içten ağıtın bestesi

kâinatın kadın efendisi

sen olsun ağla



fatıma ey fatıma

yaşaması / bir sevdâ gösterisi

ölmesi / özgürlük denemesi

sevgisi / gün değmesi

yüz çevirmesi / yıldızların kararıp dökülmesi

ah, tarih ötesi aşkların

tarihteki izdüşümü, âtideki gölgesi

ismi en gerçek rüyâların, hülyâların simgesi

çağların gerçeği

çağın hayâli

zamanın özlediği, mekânın gönül verdiği



fatıma denildi adına ey

altın çağın kutlu çiçeği

medine’nin gözbebeği

gırnata’nın yitirdiği

istanbul’un özlemi

kızıl akşam tüllerinin gizlediği

gündoğumunun gösterdiği

kadınlığın zirvesi

çağın yitik hazinesi



fatıma ağla sen

fatıma ey fatıma

ne olur sen ağla

ne olursun ağla